υπέρταση

Ακόμη και στον 21ο αιώνα, η αρτηριακή υπέρταση παραμένει ένα σημαντικό ιατρικό και κοινωνικό πρόβλημα, καθώς είναι γεμάτη επιπλοκές που μπορεί να προκαλέσουν αναπηρία, να μειώσουν την ποιότητα ζωής και να αποβούν θανατηφόρες.

Η ασθένεια αντιμετωπίζεται με επιτυχία από επαγγελματίες γιατρούς. Εάν έχετε υψηλή αρτηριακή πίεση, θα πρέπει να συμβουλευτείτε αμέσως έναν γιατρό. Μόνο η έγκαιρη και ικανή θεραπεία προάγει την ανάρρωση.

Διάγνωση αρτηριακής υπέρτασης

Ταξινόμηση της αρτηριακής υπέρτασης

Συνηθίζεται να διακρίνουμε 4 ομάδες κινδύνου για αρτηριακή υπέρταση, ανάλογα με την πιθανότητα βλάβης της καρδιάς, των αιμοφόρων αγγείων και άλλων οργάνων-στόχων, καθώς και την παρουσία επιπλοκών παραγόντων:

  • 1 – κίνδυνος μικρότερος από 15%, χωρίς επιπλοκές.
  • 2 – ο κίνδυνος είναι μεταξύ 10 και 20%, όχι περισσότεροι από 3 επιβαρυντικοί παράγοντες.
  • 3 – κίνδυνος 20 έως 30%, περισσότεροι από 3 επιβαρυντικοί παράγοντες.
  • 4 – ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος από 30%, επηρεάζονται περισσότεροι από τρεις επιβαρυντικοί παράγοντες, τα όργανα-στόχοι.

Στην αρτηριακή υπέρταση προσβάλλονται τα ακόλουθα όργανα-στόχοι:

  • εγκέφαλος (παροδικά εγκεφαλοαγγειακά ατυχήματα, εγκεφαλικό).
  • όργανο όρασης (εκφυλιστικές αλλαγές και αποκόλληση αμφιβληστροειδούς, αιμορραγία, τύφλωση).
  • αίμα (αυξημένα επίπεδα γλυκόζης, που οδηγεί σε βλάβη στο κεντρικό νευρικό σύστημα).
  • καρδιά (υπερτροφία αριστερής κοιλίας, έμφραγμα του μυοκαρδίου).
  • Νεφρά (πρωτεϊνουρία, νεφρική ανεπάρκεια).

Ανάλογα με τη σοβαρότητα του καρδιαγγειακού κινδύνου, διακρίνονται διαφορετικά επίπεδα αρτηριακής πίεσης, τα οποία φαίνονται στον Πίνακα Νο. 1.

Πίνακας Νο. 1. Τιμές αρτηριακής πίεσης:

Κατηγορίες

Συστολική A/D (mmHg)

Διαστολική A/D (mmHg)

Αριστος

Κάτω από 120

Κάτω από 80

Κανονικός

120-129

80-84

Υψηλό φυσιολογικό

130-139

85-89

Αρτηριακή υπέρταση 1ου βαθμού

140-159

90-99

Αρτηριακή υπέρταση 2 βαθμοί

160-179

100-109

Αρτηριακή υπέρταση 3 βαθμών

≥180

≥110

Μεμονωμένη συστολική υπέρταση

≥140

≤90

Αιτίες υψηλής αρτηριακής πίεσης

Οι κύριοι παράγοντες κινδύνου για πρωτοπαθή αρτηριακή υπέρταση περιλαμβάνουν:

  • Φύλο και ηλικία. Οι άνδρες ηλικίας 35 έως 50 ετών είναι πιο ευαίσθητοι στη νόσο. Στις γυναίκες, ο κίνδυνος αρτηριακής υπέρτασης αυξάνεται σημαντικά μετά την εμμηνόπαυση.
  • Κληρονομική προδιάθεση. Ο κίνδυνος της νόσου είναι πολύ υψηλός σε άτομα των οποίων οι συγγενείς πρώτου βαθμού έχουν αυτή την ασθένεια. Εάν δύο ή περισσότεροι συγγενείς είχαν υψηλή αρτηριακή πίεση, ο κίνδυνος αυξάνεται.
  • Αυξημένο ψυχοσυναισθηματικό στρες και στρες. Κατά τη διάρκεια του ψυχοσυναισθηματικού στρες, απελευθερώνεται μεγάλη ποσότητα αδρεναλίνης, υπό την επίδραση της οποίας αυξάνεται ο καρδιακός ρυθμός και ο όγκος του αίματος που αντλείται. Εάν ένα άτομο βρίσκεται σε χρόνια κατάσταση στρες, το αυξημένο στρες οδηγεί σε φθορά στις αρτηρίες και αυξάνεται ο κίνδυνος επιπλοκών στην καρδιά και τα αιμοφόρα αγγεία.
  • Πίνετε αλκοολούχα ποτά. Με την καθημερινή κατανάλωση ισχυρού αλκοόλ, η αρτηριακή πίεση αυξάνεται κατά 5 mmHg ετησίως. Τέχνη. ;
  • Καπνός. Ο καπνός του τσιγάρου προκαλεί σπασμούς στις περιφερικές και στεφανιαίες αρτηρίες. Το τοίχωμα της αρτηρίας καταστρέφεται από τη νικοτίνη και άλλα συστατικά και σχηματίζονται αθηρωματικές πλάκες στα σημεία της βλάβης.
  • Η αθηροσκλήρωση εμφανίζεται λόγω της υπερβολικής κατανάλωσης τροφών που περιέχουν χοληστερόλη και του καπνίσματος. Οι αθηρωματικές πλάκες στενεύουν τους αυλούς των αιμοφόρων αγγείων και βλάπτουν την ελεύθερη κυκλοφορία του αίματος. Αυτό οδηγεί σε αρτηριακή υπέρταση, η οποία προάγει την εξέλιξη της αθηροσκλήρωσης.
  • Η αυξημένη κατανάλωση επιτραπέζιου αλατιού οδηγεί σε αρτηριακούς σπασμούς, συγκρατεί υγρό στο σώμα, το οποίο μαζί οδηγεί στην ανάπτυξη υπέρτασης.
  • Το υπερβολικό σωματικό βάρος οδηγεί σε μειωμένη σωματική δραστηριότητα. Κλινικές μελέτες έχουν δείξει ότι για κάθε επιπλέον κιλό υπάρχουν 2 mm. rt. Τέχνη. αρτηριακή πίεση;
  • Η σωματική αδράνεια αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης υψηλής αρτηριακής πίεσης κατά 20-50%.

Συμπτώματα αρτηριακής υπέρτασης

Ο κίνδυνος της υψηλής αρτηριακής πίεσης είναι ότι δεν προκαλεί κανένα χαρακτηριστικό σύμπτωμα, αλλά μάλλον αργά και αθόρυβα «σκοτώνει» στις περισσότερες περιπτώσεις, η νόσος δεν έχει συμπτώματα, εξελίσσεται και οδηγεί σε θανατηφόρες επιπλοκές, όπως καρδιακή προσβολή ή εγκεφαλικό ασυμπτωματική κατάσταση, η Αρτηριακή υπέρταση παραμένει απαρατήρητη για δεκαετίες.

Τα πιο συχνά παράπονα από ασθενείς είναι:

  1. Πονοκέφαλο;
  2. τρεμοπαίζει μύγες μπροστά στα μάτια.
  3. θολή όραση?
  4. Ζάλη;
  5. δύσπνοια?
  6. Κούραση;
  7. πόνος στο στήθος?
  8. οπτική αναπηρία?
  9. ρινορραγίες?
  10. Οίδημα των κάτω άκρων.

Ωστόσο, το πιο σημαντικό σημάδι υπέρτασης είναι η αυξημένη αρτηριακή πίεση. Οι πονοκέφαλοι μπορεί να εκδηλωθούν ως ένα αίσθημα συμπίεσης του κεφαλιού με ένα «λάστιχο», που συνοδεύεται από ζάλη και ναυτία Ευαισθησία στο θόρυβο.

Ενδοκρανιακή υπέρταση

Οι πονοκέφαλοι συχνά προκαλούνται από κρυολόγημα, έλλειψη ύπνου ή υπερβολική εργασία. Φαίνεται ότι οφείλεται σε αυξημένη ενδοκρανιακή πίεση. Εάν ο πονοκέφαλος γίνει επίμονος και σοβαρός, αυτό είναι ένα μήνυμα για να πάτε στο νοσοκομείο.

Ενδοκρανιακή υπέρταση: συμπτώματα σε ενήλικες και παιδιά

Το σύνδρομο ενδοκρανιακής υπέρτασης εκδηλώνεται με διαφορετικούς τρόπους, ανάλογα με τη θέση της παθολογίας που προκαλεί αυξημένη ενδοκρανιακή πίεση, καθώς και το στάδιο της νόσου και την ταχύτητα ανάπτυξής της.

Η μέτρια ενδοκρανιακή υπέρταση εκδηλώνεται ως:

  • Πονοκέφαλο;
  • Ζάλη;
  • κρίσεις ναυτίας και εμέτου?
  • θόλωση της συνείδησης?
  • Επιληπτικές κρίσεις

Ενδοκρανιακή υπέρταση: διάγνωση

Οι τύποι διάγνωσης της παθολογίας περιλαμβάνουν:

  • Μέτρηση της ενδοκρανιακής πίεσης με την εισαγωγή μιας βελόνας στις υγρές κοιλότητες του κρανίου ή του σπονδυλικού σωλήνα στον οποίο είναι προσαρτημένο ένα μανόμετρο.
  • Παρακολούθηση του βαθμού πλήρωσης αίματος και διαστολής των φλεβών του βολβού του ματιού. Εάν ο ασθενής έχει κόκκινα μάτια, δηλαδή οι φλέβες των ματιών είναι άφθονα γεμάτες με αίμα και ορατές, μπορεί κανείς να μιλήσει για αυξημένη ενδοκρανιακή πίεση.
  • Υπερηχογραφική εξέταση εγκεφαλικών αγγείων.
  • Απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού και αξονική τομογραφία: Εξετάζεται η έκταση των κοιλοτήτων υγρού του εγκεφάλου και ο βαθμός λέπτυνσης των κοιλιακών άκρων.
  • Διεξαγωγή εγκεφαλογράμματος.

Ενδοκρανιακή υπέρταση: θεραπεία, φάρμακα

Η αυξημένη ενδοκρανιακή πίεση μπορεί να οδηγήσει σε επιδείνωση των πνευματικών ικανοτήτων του ασθενούς και διαταραχή της φυσιολογικής λειτουργίας των εσωτερικών οργάνων. Επομένως, αυτή η παθολογία απαιτεί την άμεση έναρξη θεραπείας για τη μείωση της ενδοκρανιακής πίεσης.

Η θεραπεία μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο εάν τα αίτια της παθολογίας διαγνωστούν σωστά. Για παράδειγμα, εάν παρουσιαστεί ενδοκρανιακή υπέρταση λόγω ανάπτυξης όγκου ή αιματώματος στον εγκέφαλο, απαιτείται χειρουργική επέμβαση. Η αφαίρεση ενός αιματώματος ή νεοπλάσματος οδηγεί σε ομαλοποίηση της ενδοκρανιακής πίεσης.

Ουσιαστική υπέρταση

Η βασική αρτηριακή υπέρταση είναι η αύξηση της συστολικής αρτηριακής πίεσης στα 140 mmHg τη στιγμή της καρδιακής συστολής και της εξώθησης του αίματος. Τέχνη. και άνω ή/και διαστολική αρτηριακή πίεση τη στιγμή της χαλάρωσης του καρδιακού μυός στα 90 mmHg. Τέχνη. και ψηλότερα.

Συμπτώματα ιδιοπαθούς υπέρτασης

Στην ιατρική, διακρίνονται οι ακόλουθες έννοιες:

  • βασική αρτηριακή υπέρταση (ουσιώδης πρωτοπαθής υπέρταση).
  • υψηλή αρτηριακή πίεση με βλάβη στην καρδιά και τα νεφρά.
  • δευτεροπαθής υπέρταση: ενδοκρινική, νεφρική, απροσδιόριστη κ. λπ.

Η πραγματική υψηλή αρτηριακή πίεση (ουσιώδης μορφή) κατέχει ηγετική θέση μεταξύ όλων των περιπτώσεων υψηλής αρτηριακής πίεσης. Η συχνότητα εμφάνισης είναι 90%.

Σε παιδιά (έως 10 ετών), μια τιμή πίεσης πάνω από 110/70 mm Hg θεωρείται επικίνδυνη. Art , μετά από 10 χρόνια – 120/80 mm Hg Η διάγνωση επιβεβαιώνεται εάν η αρτηριακή πίεση μετρηθεί επανειλημμένα τουλάχιστον δύο φορές σε διαφορετικές ημέρες μέσα σε τέσσερις εβδομάδες.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η ασθένεια επηρεάζει άτομα ηλικίας μεταξύ 30 και 45 ετών.

Αιτίες της νόσου

Παρά όλες τις σύγχρονες εξελίξεις στην ιατρική, τα αίτια της πρωτοπαθούς υπέρτασης δεν έχουν ακόμη διευκρινιστεί. Υπάρχει απλώς ένας αριθμός παραγόντων που αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης αυτού του τύπου ασθένειας. Συμπεριλαμβανομένου:

  • Τραυματισμοί του νωτιαίου μυελού και του εγκεφάλου, διαταραχή του αγγειακού τόνου στην περιφέρεια.
  • νευρικοί κλονισμοί, τακτικό στρες. Σε αυτή την περίπτωση, παρατηρείται μια επίμονη εστία διέγερσης στον εγκεφαλικό φλοιό, ένας παρατεταμένος σπασμός οδηγεί σε αύξηση της περιφερειακής αντίστασης, τα αγγεία χάνουν την ελαστικότητά τους.
  • κληρονομικός παράγοντας?
  • Υπερβολικά κιλά: Πολλοί άνθρωποι με περιττά κιλά αποδίδουν το περιττό βάρος τους σε δυσλειτουργία των ενδοκρινών αδένων, βάζουν τον εαυτό τους στη λίστα των «άρρωστων» και δεν θέλουν να αλλάξουν τίποτα στον τρόπο ζωής τους.
  • καθιστικός τρόπος ζωής?
  • η υπερβολική κατανάλωση του αγαπημένου καφέ πολλών ανθρώπων. Ταυτόχρονα, αυξάνεται το επίπεδο της καφεΐνης στο αίμα, γεγονός που εμποδίζει τη φυσιολογική χαλάρωση και διαστολή των αιμοφόρων αγγείων. Θα πρέπει πάντα να θυμάστε: "Τι είναι καλό με μέτρο"?
  • υπερβολική κατανάλωση αλατιού. Διατηρεί την υγρασία στο σώμα και οδηγεί σε αύξηση της αρτηριακής πίεσης. Οι Ιάπωνες είναι γνωστό ότι καταναλώνουν διπλάσιο αλάτι από τους Ευρωπαίους και η βασική υπέρταση είναι κοινή στον ιαπωνικό πληθυσμό.
  • Η κατάχρηση αλκοόλ και το κάπνισμα οδηγούν σε διαταραχή της φυσιολογικής ρύθμισης του αγγειακού τόνου.

Θεραπεία της ιδιοπαθούς υπέρτασης

Ο γιατρός επιλέγει τακτικές θεραπείας αφού αξιολογήσει την κατάσταση του ασθενούς και το στάδιο ανάπτυξης της παθολογίας. Στο αρχικό στάδιο, οι ασθενείς συνταγογραφούνται μη φαρμακευτική θεραπεία, η οποία περιλαμβάνει:

  1. ειδική δίαιτα που αποσκοπεί στον περιορισμό της κατανάλωσης αλατιού και τροφών με υψηλή περιεκτικότητα σε ζωικό λίπος·
  2. εγκατάλειψη κακών συνηθειών, ιδιαίτερα του καπνίσματος και της κατάχρησης αλκοόλ·
  3. Ανακούφιση από το άγχος. Σε αυτή την περίπτωση, τα μαθήματα γιόγκα, η αυτόματη προπόνηση και οι συνεδρίες με ψυχοθεραπευτή είναι πολύ χρήσιμα.
  4. Οι ασθενείς που έχουν διαγνωστεί με ιδιοπαθή υπέρταση δεν πρέπει να εργάζονται σε συνθήκες υψηλού θορύβου και κραδασμών.
  5. Αποφύγετε την υπερβολική σωματική δραστηριότητα: Οι έντονες, επίπονες συνεδρίες άσκησης σε διαδρόμους θα πρέπει να αντικατασταθούν με μισήωρη βόλτα.

Η φαρμακευτική αγωγή περιλαμβάνει τη λήψη των ακόλουθων φαρμάκων:

  • Αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης. Αυτή η ομάδα περιλαμβάνει μια ποικιλία φαρμάκων που μειώνουν την αρτηριακή πίεση με διαφορετικούς τρόπους ταυτόχρονα.
  • Αναστολείς των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης-2 Τα φάρμακα επεκτείνουν τα αιμοφόρα αγγεία και έτσι μειώνουν την αρτηριακή πίεση.
  • Βήτα αποκλειστές: Αυτός ο τύπος φαρμάκου ανακουφίζει από τον καρδιακό πόνο, επιβραδύνει τον καρδιακό παλμό και διαστέλλει τα αιμοφόρα αγγεία.
  • Αναστολείς διαύλων ασβεστίου: επιβραδύνουν τη διείσδυση του ασβεστίου στους ιστούς των αιμοφόρων αγγείων και της καρδιάς, επιβραδύνουν τον καρδιακό παλμό, διαστέλλουν τα αιμοφόρα αγγεία.
  • Διουρητικά: Αναστέλλουν την απορρόφηση νατρίου από τα νεφρά και το αποβάλλουν με τα ούρα. Αυτή η ομάδα φαρμάκων περιλαμβάνει επίσης εκείνα που κατακρατούν κάλιο στον οργανισμό. Ωστόσο, έχουν ασθενές διουρητικό αποτέλεσμα.
  • φάρμακα κεντρικής δράσης που στοχεύουν στη μείωση της δραστηριότητας του νευρικού συστήματος. Αυτό περιλαμβάνει επίσης φάρμακα που μειώνουν τα επίπεδα χοληστερόλης στο σώμα.

Πυλαία υπέρταση

Η πυλαία υπέρταση είναι μια επιπλοκή της κίρρωσης του ήπατος. Πρόκειται για το φαινόμενο της αυξημένης αρτηριακής πίεσης στην πυλαία φλέβα που προκαλείται από απόφραξη της ροής του αίματος από τη φλέβα.

Τι είναι η πυλαία υπέρταση;

Κανονικά η πίεση στη ζώνη πύλης είναι 7 mm. rt. Τέχνη : Σε περιπτώσεις που ο δείκτης αυτός υπερβαίνει τα 12-20 mm, εμφανίζεται στασιμότητα στις προσαγωγές φλέβες και διαστέλλονται. Σε αντίθεση με τις αρτηρίες, τα λεπτά τοιχώματα των φλεβών τεντώνονται υπό πίεση και σχίζονται εύκολα.

Πυλαία υπέρταση: συμπτώματα

Η κύρια αιτία της πυλαίας υπέρτασης είναι η κίρρωση του ήπατος. Με αυτή την παθολογία, η πίεση στο πυλαίο αγγείο του ήπατος αυξάνεται.

Καθώς η νόσος εξελίσσεται, εμφανίζονται τα ακόλουθα σημεία πυλαίας υπέρτασης:

  • Οι δείκτες των εργαστηριακών εξετάσεων αλλάζουν - παραβιάζονται οι κανόνες του περιεχομένου των αιμοπεταλίων, των λευκοκυττάρων και των ερυθροκυττάρων.
  • ο σπλήνας μεγαλώνει?
  • η πήξη του αίματος επιδεινώνεται.
  • Διαγιγνώσκεται συσσώρευση υγρού στην κοιλιακή περιοχή (ασκίτης).
  • αναπτύσσονται κιρσοί της πεπτικής οδού.
  • Σε πολλές περιπτώσεις, οι ασθενείς εμφανίζουν αιμορραγία και αναιμία.

Στα αρχικά στάδια, τα σημάδια της πυλαίας υπέρτασης στην κίρρωση του ήπατος εκδηλώνονται με τη μορφή επιδείνωσης της γενικής ευεξίας, φούσκωμα και αίσθημα βάρους κάτω από τη δεξιά πλευρά. Στη συνέχεια, ο ασθενής εμφανίζει πόνο στην περιοχή κάτω από τη δεξιά πλευρά, το συκώτι και ο σπλήνας αυξάνονται και η φυσιολογική λειτουργία του πεπτικού σωλήνα διαταράσσεται.

Υπέρταση πύλης: Βαθμός

Συνολικά υπάρχουν 4 βαθμοί παθολογίας:

  • 1ος βαθμός – λειτουργικός (αρχικός)
  • 2ος βαθμός – μέτρια. Συνοδεύεται από μέτρια διαστολή των φλεβών του οισοφάγου, διευρυμένη σπλήνα και ασκίτη.
  • Η πυλαία υπέρταση 3ου βαθμού είναι μια σοβαρή μορφή παθολογίας. Σε αυτό το στάδιο, παρατηρούνται έντονα αιμορραγικά και ασκιτικά σύνδρομα.
  • 4ου βαθμού (περίπλοκο). Ο ασθενής εμφανίζει αιμορραγία στον οισοφάγο και το στομάχι, εμφανίζεται γαστροπάθεια και αυτόματη βακτηριακή περιτονίτιδα.

Πυλαία υπέρταση: διάγνωση

Τα είδη των διαγνωστικών στο νοσοκομείο είναι τα εξής:

  • Υπερηχογράφημα: Σας επιτρέπει να προσδιορίσετε το μέγεθος της σπληνικής, της πυλαίας και της άνω μεσεντέριας φλέβας. Εάν η διάμετρος της πυλαίας φλέβας είναι μεγαλύτερη από 15 mm και η σπληνική φλέβα είναι μεγαλύτερη από 7-10 mm, μπορεί κανείς με ασφάλεια να συμπεράνει ότι υπάρχει πυλαία υπέρταση. Ένα υπερηχογράφημα μπορεί επίσης να αποκαλύψει μεγέθυνση του ήπατος και της σπλήνας.
  • Υπερηχογράφημα Doppler: σας επιτρέπει να μελετήσετε τη δομή των αιμοφόρων αγγείων, καθώς και να μετρήσετε την ταχύτητα της ροής του αίματος μέσω αυτών.
  • FGDS (Ινογαστροδωδεκαδακτυλοσκόπηση): επιτρέπει τον εντοπισμό κιρσών στο καρδιακό τμήμα του στομάχου και του οισοφάγου, που προκαλούν αιμορραγία στο γαστρεντερικό σωλήνα.

Πυλαία υπέρταση: θεραπεία

Η θεραπεία της πυλαίας υπέρτασης στην κίρρωση του ήπατος στοχεύει στην πρόληψη της αιμορραγίας.

Η αποτελεσματικότητα της σκληροθεραπείας είναι περίπου 80%. Η διαδικασία περιλαμβάνει την ένεση του φαρμάκου σε κατεστραμμένες φλέβες χρησιμοποιώντας ένα ενδοσκόπιο. Ως αποτέλεσμα, ο αυλός των φλεβών είναι φραγμένος και τα τοιχώματά τους «κολλάνε μεταξύ τους». Αυτή η μέθοδος θεραπείας θεωρείται κλασική.

Πυλαία υπέρταση: πρόληψη

Τα μέτρα για την πρόληψη της ανάπτυξης της νόσου περιλαμβάνουν:

  • διατήρηση μιας σωστής διατροφής και πλάνου γευμάτων.
  • Να κάνω αθλήματα?
  • εμβολιασμοί κατά της ιογενούς ηπατίτιδας·
  • Άρνηση κατάχρησης αλκοολούχων ποτών.
  • Αποφυγή έκθεσης σε επιβλαβείς παράγοντες παραγωγής με τη μορφή δηλητηρίασης με τοξικές ουσίες.

Τα προληπτικά μέτρα για ηπατική νόσο περιλαμβάνουν:

  • πλήρης εξέταση για τη διάγνωση και την έναρξη της θεραπείας στα αρχικά στάδια της ηπατικής νόσου·
  • αυστηρή τήρηση όλων των ιατρικών συστάσεων.
  • σύνθετη θεραπεία στο νοσοκομείο υπό αυστηρή ιατρική παρακολούθηση.

Τα μέτρα για την πρόληψη της αιμορραγίας περιλαμβάνουν:

  • έλεγχος της λειτουργίας της πήξης του αίματος.
  • Σιγμοειδοσκόπηση – δηλαδή ετήσια εξέταση του σιγμοειδούς παχέος εντέρου και του ορθού.
  • ινογαστροδωδεκαδακτυλοσκόπηση δύο φορές το χρόνο.

Δευτεροπαθής υπέρταση

Η πιο κοινή μορφή είναι η πρωτοπαθής υπέρταση, που μερικές φορές ονομάζεται υπερτασική υπέρταση. Εκτός από την πρωτοπαθή ή ιδιοπαθή μορφή της νόσου, η οποία συχνά αναφέρεται ως υπέρταση, είναι επίσης γνωστή η δευτεροπαθής υπέρταση.

Ανάλογα με την αιτία, διακρίνονται οι ακόλουθοι τύποι ασθένειας:

  • Η νεφρική υπέρταση εμφανίζεται λόγω βλάβης στις νεφρικές αρτηρίες. Αυτή η μορφή της νόσου ονομάζεται νεφρική υπέρταση.
  • Στο σύνδρομο Itsenko-Cushing, παρατηρείται αύξηση της συστολικής αρτηριακής πίεσης. Σε αυτή την περίπτωση, επηρεάζεται ο μυελός των επινεφριδίων.
  • Το φαιοχρωμοκύτωμα είναι μια ασθένεια που προσβάλλει τον μυελό των επινεφριδίων. Είναι η αιτία μιας κακοήθους μορφής αρτηριακής υπέρτασης. Ο όγκος συμπιέζει το εξωτερικό στρώμα των επινεφριδίων, προκαλώντας την απελευθέρωση αδρεναλίνης και νορεπινεφρίνης στο αίμα, με αποτέλεσμα μια συνεχή ή κρίση αύξηση της πίεσης.
  • Ο υπεραλδοστερονισμός ή το σύνδρομο Cohn είναι ένας όγκος των επινεφριδίων που προκαλεί αύξηση των επιπέδων αλδοστερόνης. Αυτό προκαλεί πτώση των επιπέδων καλίου στο αίμα και αύξηση της αρτηριακής πίεσης.
  • Οι παθήσεις του θυρεοειδούς όπως ο υπερπαραθυρεοειδισμός, ο υπερθυρεοειδισμός και ο υποθυρεοειδισμός είναι η αιτία της δευτερογενούς αρτηριακής υπέρτασης.
  • Η αιμοδυναμική ή καρδιαγγειακή αρτηριακή υπέρταση προκύπτει ως αποτέλεσμα της εμπλοκής των μεγάλων αγγείων στην παθολογική διαδικασία. Εμφανίζεται όταν υπάρχει συναρθροποίηση ή στένωση της αορτής και ανεπάρκεια της αορτικής βαλβίδας.
  • η αρτηριακή υπέρταση σε ενήλικες κεντρικής προέλευσης αναπτύσσεται σε ασθένειες του εγκεφάλου με δευτερογενή διαταραχή της κεντρικής ρύθμισης (εγκεφαλικό επεισόδιο, εγκεφαλίτιδα, τραυματισμοί στο κεφάλι).
  • Υπέρταση που προκαλείται από φάρμακα μπορεί να εμφανιστεί κατά τη λήψη από του στόματος αντισυλληπτικών, μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων και γλυκοκορτικοστεροειδών.

Η διάγνωση της δευτεροπαθούς υπέρτασης είναι δύσκολη, αλλά υπάρχουν αρκετά σημάδια:

  • αυξημένη αρτηριακή πίεση στους νέους.
  • οξεία ξαφνική έναρξη της νόσου αμέσως με αυξημένες τιμές αρτηριακής πίεσης.
  • έλλειψη ανταπόκρισης στη συνεχιζόμενη αντιυπερτασική θεραπεία.
  • συμπαθοεπινεφριδικές κρίσεις.

Διαστολική υπέρταση

Η διάγνωση της «απομονωμένης διαστολικής υπέρτασης» θεωρείται όταν η συστολική τιμή είναι μικρότερη από 90 mm Hg άτομο που δεν έχει σωματική παθολογία.

Σε άτομα με αυξημένη διαστολική αρτηριακή πίεση και χωρίς συνοδά νοσήματα συνιστάται να ελέγχουν την αρτηριακή τους πίεση και να κάνουν αλλαγές στον τρόπο ζωής:

  • ρυθμίζει την ποιότητα του ύπνου.
  • Μην πίνετε κόκκινο κρασί.
  • Περιορίστε τον αριθμό των τσιγάρων που καπνίζονται την ημέρα.
  • αποφύγετε το άγχος?
  • εξαλείψτε το αλάτι από τη διατροφή.
  • τρώτε σωστά?
  • διατήρηση φυσιολογικού βάρους?
  • Κάντε σωματική άσκηση ή γιόγκα.

Εάν εμφανιστεί διαστολική υπέρταση και επίμονα υψηλή διαστολική πίεση, είναι απαραίτητη η ενδονοσοκομειακή θεραπεία. Η υποκείμενη νόσος αντιμετωπίζεται, για παράδειγμα, με χειρουργική διόρθωση της νόσου της αορτικής βαλβίδας. Οι γιατροί συνταγογραφούν μεμονωμένα φάρμακα για την υψηλή αρτηριακή πίεση. Τα ακόλουθα δισκία για την υψηλή αρτηριακή πίεση χρησιμοποιούνται:

  • διουρητικά?
  • βήτα αποκλειστές?
  • αναστολείς διαύλων ασβεστίου.
  • αναστολείς ΜΕΑ;
  • Αναστολείς των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης ΙΙ.

Υπερτασικές κρίσεις

Η υπερτασική κρίση είναι μια μεμονωμένη σημαντική αύξηση της αρτηριακής πίεσης σε ασθενείς με πρωτοπαθή ή δευτεροπαθή αρτηριακή υπέρταση, που συνοδεύεται από την εμφάνιση ή επιδείνωση κλινικών συμπτωμάτων και που απαιτεί γρήγορο έλεγχο της πίεσης για περιορισμό ή πρόληψη βλάβης στα όργανα-στόχους.

Η κρίση τύπου 1 (επινεφριδιακή, νευροβλαστική) εκδηλώνεται με αύξηση της συστολικής αρτηριακής πίεσης, αύξηση της πίεσης σφυγμού, ταχυκαρδία, εξωσυστολία και ανησυχία. Η κρίση τύπου 2 (νερό-αλάτι, νορεπινεφρίνη) έχει τα ακόλουθα συμπτώματα:

  • μια κυρίαρχη αύξηση της διαστολικής πίεσης με ταυτόχρονη μείωση της παλμικής πίεσης.
  • πρήξιμο του προσώπου, των ποδιών, των χεριών.
  • αισθητή μείωση της διούρησης την παραμονή μιας κρίσης.

Σε περίπτωση περίπλοκης κρίσης, οι αεραγωγοί απολυμαίνονται, παρέχεται οξυγόνο στον ασθενή και δημιουργείται φλεβική πρόσβαση. Η επιλογή του αντιυπερτασικού φαρμάκου προσεγγίζεται με διαφοροποιημένο τρόπο. η χορήγηση γίνεται ενδοφλεβίως. Μειώνουν γρήγορα την πίεση και μετά αλλάζουν σε από του στόματος φάρμακα μέσα σε 2-6 ώρες που τη μειώνουν στα 160/100 mmHg. Ο ασθενής εισάγεται σε εξειδικευμένο νοσοκομείο.

Διάγνωση αρτηριακής υπέρτασης

Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζετε πώς να μετράτε την αρτηριακή πίεση γιατί μόνο έτσι μπορεί να διαγνωστεί η υπέρταση. Η άσκηση ξεκινά με μια εξήγηση της συμπεριφοράς του ατόμου κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. Στη συνέχεια παρουσιάζεται πώς τοποθετείται σωστά η περιχειρίδα και καταγράφονται οι δείκτες. Εξαρτάται από το ποια συσκευή μετρά την πίεση: μηχανική ή ηλεκτρονική.

Είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθούν εργαστηριακές εξετάσεις όπως:

  • γενική ανάλυση αίματος και ούρων.
  • επίπεδα σακχάρου στο αίμα?
  • επίπεδα κρεατινίνης, ουρικού οξέος και καλίου.
  • λιπιδικό προφίλ?
  • Περιεκτικότητα σε C-αντιδρώσα πρωτεΐνη στον ορό του αίματος.
  • Βακτηριακή καλλιέργεια στα ούρα.
  • Οι ακόλουθες ενόργανες μέθοδοι έρευνας συνταγογραφούνται στους ασθενείς:
  • Ηλεκτροκαρδιογράφημα;
  • υπερηχοκαρδιογράφημα;
  • ακτινογραφία θώρακος?
  • Υπερηχογραφική εξέταση των νεφρών και των επινεφριδίων.
  • Υπερηχογράφημα νεφρικών και βραχυκεφαλικών αρτηριών.

Ο οφθαλμίατρος εξετάζει το πίσω μέρος του ματιού και εκτιμά την παρουσία και τον βαθμό μικροπρωτεϊνουρίας. Όλοι οι ασθενείς του νοσοκομείου υποβάλλονται σε καθημερινούς ελέγχους αρτηριακής πίεσης.

Θεραπεία της αρτηριακής υπέρτασης

Ο στόχος της θεραπείας οποιουδήποτε ασθενούς με υπέρταση είναι η μείωση του κινδύνου καρδιαγγειακών επιπλοκών και θανάτου. Η επιλογή του φαρμάκου για τη θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης καθορίζεται από την ακόλουθη στρατηγική: επίτευξη της αρτηριακής πίεσης στόχου, δηλαδή 140/80 mmHg. και διαχείριση παραγόντων κινδύνου. Σε ασθενείς με νεφρική νόσο και διαβήτη, η πίεση πρέπει να μειωθεί στα 130/80 mmHg. Αυτό βελτιώνει την ποιότητα ζωής και εξαλείφει τα συμπτώματα της νόσου.

Πρόληψη της αρτηριακής υπέρτασης

Για την πρόληψη της ανάπτυξης αρτηριακής υπέρτασης είναι απαραίτητο:

  • οργανώστε τη σωστή διατροφή.
  • αποφύγετε το συναισθηματικό στρες και το στρες.
  • χρήση ορθολογικής σωματικής δραστηριότητας.
  • ομαλοποίηση των προτύπων ύπνου.
  • παρακολουθήστε το βάρος σας.
  • ενεργή ανάπαυση?
  • Σταματήστε το κάπνισμα και την κατανάλωση αλκοόλ.
  • Επισκεφθείτε τακτικά το γιατρό σας και κάντε εξετάσεις.

Η αρτηριακή υπέρταση οδηγεί σε αναπηρία και θάνατο. Η ασθένεια αντιμετωπίζεται με επιτυχία από τους γιατρούς. Η θεραπεία αυτής της ασθένειας απαιτεί συνεχή χρήση φαρμάκων για τον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης. Οι υπερτασικές κρίσεις και οι ξαφνικές αλλαγές στην πίεση πρέπει να αποφεύγονται.

Εάν αντιμετωπίζετε αυτό το πρόβλημα, τηλεφωνήστε και ο συντονιστής γιατρός θα κλείσει ραντεβού με έναν καρδιολόγο και θα απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις σας.